درآمدی بر تاریخ داستانی ایران
مولف: ندا اخوان اقدم
چاپ اول ۱۳۹۷
۲۶۱ صفحه
نویسنده این کتاب در مقدمه آورده است: «داستان اصطلاح عامی است برای روایت یا شرح و گزارش حوادث. در ادبیات داستانی عموما داستان دربرگیرنده نمایش تلاش و کشمکشی است میان دو نیروی متضاد و یک هدف.»
او در همینباره علاقهمندی مخاطبان ادبیات داستانی را اینگونه دستهبندی میکند و ادامه میدهد: «ما به داستان از دو جنبه علاقهمندیم: 1) گذراندن اوقات فراغت و سرگرمی و لذت بردن از عنصر خیالپردازی 2) کنجکاوی و آرزوی درک کنه واقعیت و به بیانی دیگر دریافت اطلاعات.»
اخواناقدم، در جایی دیگر با اشاره به نقطهنظر مرتن وایت، فیلسوف و مورخ آمریکایی درباره انتظار خواننده از خواندن گزارش تاریخی مرقوم کرده است: «انتظار ما از داستان با تاریخ و شرح حالنویسی متفاوت است. گرچه مرتن وایت معتقد است انتظار خواننده از خواندن گزارش تاریخی همان انتظار خواندن داستان است و برای درک توضیح تاریخی باید توانایی خوانش داستان را داشته باشد.»
این کتاب سعی دارد تا تاریخ داستان و روایت را در ایران پیش از اسلام دنبال کند و در راستای همین هدف متون داستانی را به منزله اثر هنری در نظر میگیرد که با فهم صحیح آن میتوان به نیت مولف و یا راوی داستان پیبرد.